قبل از بررسی الکتروموتور ضدانفجار به توضیح اجمالی محیط های انفجاری در فضاهای عملیاتی می پردازیم. در مورد طبقه بندی فضا های عملیاتی صنایع، از نقطه نظر آتش سوزی و انفجاری دو استاندارد در سطح جهانی مطرح می باشد که عبارتند از:
استاندارد بین المللی (IEC )که در اروپا و اکثر کشورهای جهان به کار می رود.
استاندارد ملی برق آمریکا (NEC)
در این استاندارد فضاهای صنعتی بر حسب نوع مواد آتشزا ابتدا به سه رده به نام Class با تعاریف زیر تقسیم بندی شده است:
Class 1: فضایی است که در آن گازهای قابل اشتعال موجود باشد، مانند: تاسیسات نفتی.
Class 2: فضایی است که در آن غبارهای قابل اشتعال از قبیل غبار ذغال سنگ، غبار منیزیم، آلومینیوم و غیره موجود باشد.
Class 3: فضایی است که در آن فیبرهای قابل اشتعال مانند: پنبه، کنف، براده های چوب و غیره موجود باشد.
NEC هر یک از Class های فوق را برحسب احتمال آتش سوزی به دو بخش تقسیم می کند که هر کدام را یک Division می نامند.تعاریف هر Division به اختصار به شرح زیر است:
Class 1 Division 1: شامل فضاهایی است که در شرایط عادی بهره برداری از تجهیزات، گازها یا بخارات قابل اشتعال در فضا پراکنده شوند.
Class 1 Division 2: شامل فضاهایی است که در شرایط عادی، عاری از گازها و بخارات آتشزا بوده ولی در حالت غیر عادی به دلیل از کارافتادگی و خرابی تجهیزات، گازها به فضای کار وارد می گردد و منطقه خطر ساز می شود و همچنین فضاهای مجاور Division1 را Division2 می گویند.
استاندارد اروپایی IEC
استاندارد IEC فقط شامل فضاهایی می شود که در آنها گازها و بخارات قابل اشتعال وجود دارد و Class1 استاندارد NEC را شامل می شود و در صنایع شیمیایی و هیدروکربنی کاربرد دارد. در این استاندارد فضاها بر حسب میزان گازهای قابل اشتعال به سه Zone یا منطقه تقسیم بندی می شوند که عبارتند از:
0 Zone: فضاهایی که گاز و هوای قابل اشتعال در آن وجود دارد و برای مدت طولانی وجود خواهد داشت (بیش از 1000 ساعت در سال)، این فضا در استاندارد آمریکایی Division1 محسوب می شود. لازم به ذکر است که معمولا در 0 Zone هیچ الکتروموتور ضدانفجار یا تجهیزات برقی نصب نمی گردد.
1 Zone: فضاهایی را که در آن مخلوط گازو هوا به میزان قابل اشتعال در شرایط عادی بهره برداری به طور متناوب وجود ندارد( بین 10 تا 1000 ساعت در سال). این فضاها نیز در Division1 قرار می گیرند.
2 Zone: فضاهایی که در شرایط عادی بهره برداری، مخلوط گاز و هوا به میزان قابل اشتعال وجود ندارد و یا درصورت وجود برای مدت کوتاهی تداوم خواهد داشت(بین 1 تا 10 ساعت در سال). این فضاها در Division2 قرار می گیرند.
روش کدبندی بر طبق استاندارد الکتروموتور ضد انفجار
آمریکایی 505 NEC در این روش ابتدا Class ، فضا(Zone )، سپس عامت ضدانفجار Ex ، بعد از آن نوع حفاظت سیستم، بعد تعیین گروه بندی دستگاه و درج زیرگروه گازی، سپس قید حداکثر درجه حرارت مجاز سیستم و در انتها ذکر شماره IP آورده می شود.
IP66 ExD IIC T6 Class I Zone1 نمونه ای از استاندارد آمریکایی می باشد.
روش کدبندی بر طبق استاندارد اروپایی IEC
ابتدا ذکر عامت ضدانفجار Ex ، نوشتن نوع حفاظت موتور، سپس درج گروه بندی گازی دستگاه( I,II ) و تقسیم بندی آن، قید حداکثر درجه حرارت مجاز سیستم و در انتها ذکر شماره IP آورده می شود.
IP55 Exd IIC T4 نمونه ای از استاندارد اروپایی می باشد.لازم به ذکر است، در هر دو روش، پس از نوشتن کد ها یا فبل از آن مشخصات کامل الکتروموتور از قبیل: قدرت، ولتاژ، آمپر، مدل، سازنده، سال ساخت و ... روی پاک قید می گردد.
به صورت کلی مطابق استاندارد IIM اروپا، کد الکتروموتور های ضدانفجار از 4 بخش زیر تشکیل می گردد:
عبارت ثابت EEx
یکی از حروف d,p,e,n که بیانگر نوع حفاظت موتور است.
گروه کاس موتور IC , IIC
حداکثر درجه حرارت سطح موتور
عبارت EEx مشخص کننده الکتروموتور های قابل استفاده در مناطق خطرناک انفجاری می باشد و نشان دهنده ضدانفجار بودن الکتروموتور است.
حروف نشان دهنده نوع حفاظت موتور، بافاصله بعد از EEx نوشته می شود که شرح آن در ذیل آمده است:
EExd.a: در این موتورهای ضدانفجار اگر جرقه یا احتراقی صورت گیرد، به هیچ وجه به خارج الکتروموتور انتشار نمی یابد و باعث احتراق در محیط نمی گردد. این موتورها دارای پوشش و پوسته ضخیمی بوده و وزن آنها بیشتر از مدل های ضدانفجار مشابه دیگر است. محدوده کاری این موتورها در Zone1 و محیط های انفجاری خطرناک می باشد.
EExde.b: نشان دهنده این است که عاوه بر الکتروموتور، ترمینال آن نیز ضدانفجار است و از امنیت بالاتری برخوردار است.
EExp.c: در این الکتروموتورهای ضدانفجار، محیط داخلی الکتروموتور توسط هوا یا یک گاز بی اثر تحت فشار قرار گرفته و بدین وسیله اتمسفر داخل موتور از اتمسفر خارجی جدا شده و احتمال بروز انفجار در محیط بیرونی کاهش یافته و یا از آن جلوگیری می شود.این موتورها را می توان در حوزه کاری 1 مورد استفاده قرار داد.
EExn.d: به این موتورها ضدجرقه نیز می گویند و در ساخت آنها تمهیداتی لحاظ شده که در هنگام کار در شرایط عادی و غیر عادی هیچگونه جرقه ای که باعث احتراق اتمسفر انفجاری محیط گردد، نشود. درجه انفجاری EExn پایین تر از EExd بوده و در حوزه 2 محیط های انفجاری کاربرد دارد و در حوزه 1 استفاده نمی گردد.
EExe.e: مشابه موتورهای EExn بوده که تمهیدات سختگیرانه تری جهت بهبود در شرایط کاری آنها انجام گرفته است و این موتورها نیز در حوزه کاربرد دارند ولی در شرایط خاص در حوزه 1 نیز استفاده می شوند.
به صورت کلی الکتروموتورهای ضدانفجار به لحاظ امنیت به ترتیب عبارتند از:
EEx de>EEx d>EEx p>EEx e>EEx n اگر دستگاه شامل ترکیبی از انواع حفاظت باشد، بجای استفاده از یک حرف بعد از عبارت EEx از چند حرف استفاده می شود که نشان دهنده حفاظت های مختلف الکتروموتور می باشد. جدول ذیل جهت سهولت در استفاده از انواع کاس حفاظتی الکتروموتورهای ضدانفجار در حوزه های کاربرد آورده شده است.
حوزه صفر: استفاده از هیچ نوع موتور الکتریکی مجاز نمی باشد.
حوزه یک: استفاده از موتورهای با حفاظت EExd و EExp و EExe مجاز می باشد.
حوزه دو: استفاده از موتورهای با حفاظت EExd و EExp و EExe و EExn مجاز می باشد.
گروه کاس موتور: الکتروموتورهای ضد انفجار بسته به قابلیت استفاده در مناطق خطرناک به دو گروه تقسیم بندی می شوند:
گروه I: موتورهایی که در معادن و در محیط هایی که غبار ذغال سنگ و دیگر غبارهای قابل اشتعال در آن موجود باشد استفاده می گردند.
گروه II: الکتروموتورهایی که در مناطق هیدروکربنی و فضاهایی که گازهای قابل اشتعال در آن وجود دارد قابل استفاده هستند. این گروه شامل 3 زیر مجموعه می باشند:
IIA: این گروه معمولاً شامل گازها و بخارات اتان، پروپان، بوتان، پنتان، هگزان، نوتان، دکان، استیک اسید، استون، متانول، تولولن، اتیل استات و ... می باشند.
IIB: مهمترین گازهای این گروه معمولاً اتلین، دی متیل اتر، اتیل اتر، دی اتیل اتر، اکسید اتیلن و ... می باشند.
IIC: از مهمترین بخارها و گازهای موجود در این گروه می توان به هیدروژن، دی سولفید کربن، استیلن و اتیل نیترات اشاره نمود.
و نوع IIC آن دارای بالاترین حفاظ ایمنی است. حداکثر دمای سطح الکتروموتورT6 -T1 : از آنجا که تماس گازها و بخارهایی با قابلیت بالقوه انفجار با یک سطح داغ هم می تواند باعث انفجار آنها گردد، ضرورت دارد که حداکثر دمای سطح داخلی و خارجی موتورهای ضدانفجار نیز تحت کنترل بوده و دقت شود که با حفظ یک فاصله ایمنی از میزان دمای احتراق گازهای موجود در محیط بیشتر نگردد.
استاندارد توصیه می کند که دمای الکتروموتور 20 % کمتر از دمای احتراق مخلوط گازی قابل انفجار در محیط نصب باشد. این درجه بندی را با حرف T نمایش داده و برحسب نوع استاندارد از T6-T1 تقسیم بندی می نمایند. جدول زیر درجه حرارت سطح الکتروموتور بر حسب استانداردهای مختلف و طبقه بندی T6-T1 را نشان می دهد. برای مثال در الکتروموتوری با درجه حرارتی T4 حداکثر درجه حرارت کلیه قسمتهای موتور از 135 درجه سانتیگراد تجاوز نمی کند. لازم به ذکر است که کلاس حرارتی الکتروموتور و حداکثر دمای سطح، دو پارامتر کاما متفاوت بوده و نباید با هم اشتباه گرفته شوند.
به صورت کلی الکتروموتورهای ضدانفجار به لحاظ امنیت به ترتیب عبارتند از :
EEx de>EEx d>EEx p>EEx e>EEx n
اگر دستگاه شامل ترکیبی از انواع حفاظت باشد، بجای استفاده از یک حرف بعد از عبارت EEx از چند حرف استفاده می شود که نشان دهنده حفاظت های مختلف الکتروموتور می باشد. جدول ذیل جهت سهولت در استفاده از انواع کاس حفاظتی الکتروموتورهای ضدانفجار در حوزه های کاربرد آورده شده است.
نوع حوزه موتورهای قابل استفاده حوزه صفر استفاده از هیچ نوع موتور الکتریکی مجاز نمی باشد.
حوزه یک استفاده از موتورهای با حفاظت, EExd,EExp,EExe مجاز می باشد.
حوزه دو استفاده از موتورهای با حفاظت EExd,EExp,EExe, EExn, مجاز می باشد.
حداکثر دمای سطح الکتروموتور (T6 -T1): از آنجا که تماس گازها و بخارهایی با قابلیت بالقوه انفجار با یک سطح داغ هم می تواند باعث انفجار آنها گردد، ضرورت دارد که حداکثر دمای سطح داخلی و خارجی موتورهای ضدانفجار نیز تحت کنترل بوده و دقت شود که با حفظ یک فاصله ایمنی از میزان دمای احتراق گازهای موجود در محیط بیشتر نگردد.
استاندارد توصیه می کند که دمای الکتروموتور 20 % کمتر از دمای احتراق مخلوط گازی قابل انفجار در محیط نصب باشد. این درجه بندی را با حرف T نمایش داده و برحسب نوع استاندارد از T6-T1 تقسیم بندی می نمایند. جدول زیر درجه حرارت سطح الکتروموتور بر حسب استانداردهای مختلف و طبقه بندی T6-T1 را نشان می دهد.
الکتروموتور دریایی : همان طور که میدانیداین محصول به طور کلی یک محصول نسبتاً قدیمی محسوب می شود که در صنایع مربوط به کشتی رانی مورد استفاده قرار می گیرد و از جملخ تجهیزات بسیار ضروری می باشد. با توجه به اینکه شرایط محیطی کار در دریا بسیار متفاوت می باشد و این محصول دقیقا برای کار در این شرایط طراحی و مورد استفاده قرار گرفته است. از بزرگ ترین مشکلاتی که در این شرایط می توان متصور شد زدگی و خوردگی می باشد که این محصول در برابر این آسیب ها مقاوم است.
کاربرد الکتروموتور دریایی
این محصول برای پمپ های راهبری صنایع کشی سازی و نیز برای وینچ های کشتی رانی مورد استفاده قرار می گیرد. این محصول بسیار پر کاربرد برای استفاده در تجهیزات لازم تهویه کشتی ها و همینطور برای شناورهای سطحی ضرورت استفاده دارد. همچنین علاوه بر این موارد از الکتروموتور دریایی بر روی عرضه و یا زیر عرشه نیز استفاده می شود.
الکتروموتور دریایی چیست
به طور کلی تمامی انواع الکتروموتور ها دستگاه هایی الکترومکانیکی هستند که به کمک آنها می توانیم نیروی الکتریسیته را به صورت مورد نیاز و بر حسب الزامات به نیروی مکانیکی مبدل نماییم. حتما میدانید که این محصولات دقیقا بر عکس عملکرد ژنراتور ها عمل می کنند. در همه ی انواع الکتروموتورها و همچنین الکتروموتور دریایی اصل مغناتیس باعث تولید شرایط حرکت می شود. قاعده کلی موتور دریایی به این صورت است که وقتی یک ماده که حامل جریان الکتریکی است در مسیر یک میدان مغناطیسی قرار می گیرد و به این ترتیب یک نیرو بر روی آن اعمال می شود. الکتروموتور دریایی در سری های متنوع عرضه و به فروش می رسد.
انواع الکتروموتور دریایی
همان طور که بیان کردیم این محصول در سری های متنوع ارائه می شود. در جدول ذیل می توانید علاوه بر آشنایی با انواع مدل های این محصولات با کلیک بر روی هر مدل به طور خاص مشخصات و کاربرد و ویژگی های آنها را نیز مطالعه نمایید.
الکتروموتور دالاندر : در صنعت به موتور های دو سرعته و القایی موتور های دالاندر می گویند. در این موتور ها به طور معمولی سرعت های موتور ها با یکدیگر متفاوت است، آنچه بیشتر دیده می شود یکی از موتور ها دارای سرعتی دو برابر نسبت به موتور دیگر می باشد برای مثال می توانیم بگوییم اگر سرعت دور کند ۱۵۰۰ rpm باشد سرعت دور تند ۳۰۰۰ rpm است. در این موتورها از یک سیم پیچ برای دو سرعت استفاده می شود که نسبت سرعت ها ۱/۲ است. به طور مثال موتورهای سه فاز دالاندر در فرکانس ۵۰ هرتز، (۴ و ۲ قطب) با سرعت (۳۰۰۰ و ۱۵۰۰ دور)، (۸ و ۴ قطب) با سرعت (۱۵۰۰ و ۷۵۰ دور) و موتور (۱۲ و ۶ قطب) با سرعت (۱۰۰۰ و ۵۰۰ دور) موجود است. الکتروموتور دالاندر دارای مشخصاتی می باشد که ادامه به آن خواهیم پرداخت.
یکی از راه های شناخت الکتروموتور دالاندر توجه به سرعت و همچنین تعداد قطب هایی است که روی پلاک نوشته شده است که باز هم نسبت فوق در آن صادق است فقط قطب ها با سرعت نسبت عکس دارند؛ یعنی تعداد قطب های کم مربوط به سرعت بالا و تعداد قطب های زیاد مربوط به سرعت کم است. همچنین در برخی موارد بر روی پلاک موتور حالت גג/∆ نشان داده شده که نشان می دهد این یک موتور دالاندر است. بنابراین موتورهای داﻻﻧﺪر ﺑﻪ ﻣﻮﺗﻮرﻫﺎﻳﻲ اﻃﻼق ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ در اﺗﺼﺎﻻت ﺳﻴﻢ ﭘﻴﭽﻲ آن از دو سرعت اﺳﺘﻔﺎده کرد ﻛﻪ دور ﺗﻨﺪ را اﺻﻄﻼﺣﺎً ﺳﺘﺎره دوﺑﻞ ﻣﻲﻧﺎﻣﻨﺪ و به دور ﻛﻨﺪ مثلث گفته می شود .
انواع الکتروموتور دالاندر
در جدول ذیل می توانید با تمامی برند های تامین کننده این محصول آشنا شوید. همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص انتخاب هر یک از بند های ارائه شده برای تهیه الکتروموتور دالاندر می توانید با کارشناسان دنیا صنعت تماس حاصل نمایید.
میش افشار ی که یکی از منابع مهم ژنتیکی در بخش میشان کشور بوده و صفات و خصوصیات تولیدی بالقوه با ارزشی را دارا است. تاکنون مورد بررسی دقیق کارشناسی قرار نگرفته است. و لذا کمتر منبعی را در بین ادبیات پرورش میش میتوان پیدا کرد که خصوصیات فنوتیپی نزاد افشاری را مورد بررسی و تحلیل قرار داده باشد.این نژاد از میشان در وسعتی قریب به ۲۰۰۰۰ کیلومتر مربع در بین استان زنجان و قسمتی از استانهای آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی و کردستان پراکنده هستند. بیشترین جمعیت و منطقه اصلی پراکنش میش نژاد افشار ی در استان زنجان قرار گرفته است که شامل ۶۵% از جمعیت میشان استان و بالغ بر یک میلیون رأس در منطقه پراکنش است. در داخل استان زنجان نیز شهرستان «ماهنشان» دارای بیشترین تعداد از این جمعیت است.
خصوصیات فنوتیپی میش افشار
در ادامه می توانید با مهم ترین و اصلی ترین خصوصیات میش افشار اشنا شوید.
– رنگ غالب در میشانِ بالغ قهوهای متمایل به قرمز یکدست، بدون لکه با دامنه تغییرات از قهوهای روشن تا قهوهای تیره متمایل به سیاه است و رنگ بدن برهها در بدو تولد قهوهای متمایل به سیاه بوده و به تدریج با افزایش سن رنگ بدن روشنتر میگردد.
– شکل عمومی گوشها بهصورت افتاده و بزرگ بوده، لیکن میش افشار نیم گوش و بدون گوش نیز در بین این جمعیت دیده میشود.
– چشمها از نگاه جانبی برجسته به نظر میرسند و رنگ غالب چشمها به رنگ قهوهای متمایل به قرمز براق است.
– قوچ و میش هر دو فاقد شاخ هستند.
– در روی بینی قوچهـا اکثرا انحنـا وجود دارد و در میشها صـاف یا دارای انحنـای کمـی است.
– گردن در قوچها قوی و ضخیم بوده و در میشها دراز و نازک است.
– دنبه در میش افشار دو لپی بوده و به صورت سفرهای و پهن است.
این میشان جزو میشان سنگین دنبه کشور محسوب میگردد. دنبه در این حیوان معمولا دارای شیب خاصی است که از ناحیه کمر حیوان شروع میشود و حالت افتادگی را به دنبه میدهد. دنبه در این نژاد بعضا تا پائینتر از مفصل خرگوشی نیز میرسد ولی غالبا بالای مفصل خرگوشی قرار دارد .
دنبالچه پوشیده از پشم و بدون ذخیره چربی بوده و برجستگی دنبالچه از نمای جانبی چندان قابل مشاهده نیست. دنبالچه ممکن است گاهی درازتر از دنبه باشد.
این نژاد از میشان جزو میشان بلند قد محسوب میگردد و دست و پای آن از ظرافت خاصی برخوردار است که حیوان را قادر به راهپیمایی در کوهستان و مناطق سنگلاخی مینماید.
قوچ و میش هر دو فاقد منگوله هستند. ولی واریته قزل افشار دارای منگوله است.
سطح پشت، گردن، دنبه و دنبالچه در میش افشار غالبا پوشیده از پشم بوده، لیکن زیر گردن، زیر شکم، دست و پا و صورت فاقد پشم است و از موهای زبری که رنگ آنها تیرهتر از رنگ پشم حیوان است، پوشیده شده است. از نظر کمیت و کیفیت پشم در مقایسه با سایر میشان بومی استان، متفاوت و از نظر ظرافت الیاف با میشان مغانی، قزل و بختیاری مشابه بوده و دارای پشم ضخیمی است که در صنعت قالیبافی استان از آن استفاده میگردد.
انواع واریتههای میش نژاد افشار
واریته قزل افشار:
لفظ قزل به معنی قرمز سیر متمایل به قهوهای است.میش قزل واریتهای از نژاد افشاری است که محل اصلی پراکنش آن استانهای آذربایجان غربی و شرقی است ولی در میان گلههای موجود در استان زنجان نیز یافت میشود. این میش دارای سری نسبتا بزرگتر از نژاد اصلی میش افشار بوده و همچنین دارای پشمهای ضخیمتر و کمپشتتر است. رنگ موی صورت و دست و پا قهوهای تیره تا متمایل به سیاه بوده و دارای دنبالچه است که در ابتدا قلبیشکل بوده و پر از چربی است. پشمهای روی دنبه و زیر شکم و زیر گردن معمولا ریخته و قابل استفاده نیستند. این واریته قدری سنگینتر از نژاد اصلی است. نوعی از این واریته که رنگ آن تیره بوده و به سیاهی گرایش دارد، بهنام «قره قزل» معروف است. در این نوع از میشان گاهی پشم عمده قسمتهای بدن ریخته و فقط مقدار کمی در منطقه پشتی حیوان باقی میماند. دنبه معمولا پائینتر از مفصل خرگوشی قرار دارد.
واریته قاشقا افشار:
واریتهای از نژاد افشاری بوده که تقریبا تمامی خصوصیات این نژاد را داراست. لیکن روی پیشانی آن لکه سفیدی موجود است. این میش را بهوفور میتوان در بین گلههای میش افشار پیدا نمود.
واریته قمر افشار:
این واریته تقریبا تمامی خصوصیات این نژاد را داراست. تنها تفاوت این واریته با نژاد اصلی میش افشار در رنگ پشم آن است که رنگی تقریبا متمایل به خاکستری دارد.
واریته آق افشار:
در این واریته کل رنگ بدن سفید یک دست بدون لکه است. البته فراوانـی این واریته کم است و برخی اعتقاد دارند که این رنگ حاصل انتقال ژن مغلوب آلبینیسم است، که البته نیاز به تحقیق دارد.
ویژگی میش افشار
گستردگی وسیع و طبیعی میش افشار در سطح چهار استان زنجان، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و کردستان معلول خصوصیات و ویژگیهای خاص این نژاد است که اهم آنها بهطور خلاصه عبارتند از:
سرعت رشد بالای نژاد افشاری بهطوریکه جزو اولین گروه میشان گوشتی و همردیف میشان لری بختیاری، ماکوئی و مغانی قرار گرفته است.
تولید شیر خوب و پرچرب این میش که بیشتر به مصرف تهیه انواع لبنیات و فرآوردههای آن میرسد، باعث شده است که جزو میشان دو منظوره گوشتی – شیری نیز تقسیمبندی شود.
سازگاری و عادتپذیری آن با شرایط آب و هوایی مناطق سردسیر.
قدرت راهپیمایی و کوهپیمایی خوب میش افشار بهطوریکه قادر است فاصله ۱۰۰ کیلومتری بین ییلاق و قشلاق را به راحتی طی نماید.
بالا بودن نسبی دو قلوزایی این نژاد نسبت به سایر نژادهای میش استان زنجان و کشور.
مقاومت میش نژاد افشاری در مقابل امراض انگلی داخلی و خارجی.
بالا بودن ضریب تبدیل و داشتن بازده اقتصادی مطلوب.
مجموعه: گوسفند افشار بازدید: 0
امتیاز کاربرانستاره فعالستاره فعالستاره فعالستاره فعالستاره فعال
گوسفند افشار
User Rating: 0 / 5
گوسفند شال
گوسفند افشار
گوسفند افشار ی که یکی از منابع مهم ژنتیکی در بخش گوسفندان کشور بوده و صفات و خصوصیات تولیدی بالقوه با ارزشی را دارا است. تاکنون مورد بررسی دقیق کارشناسی قرار نگرفته است. و لذا کمتر منبعی را در بین ادبیات پرورش گوسفند میتوان پیدا کرد که خصوصیات فنوتیپی نزاد افشاری را مورد بررسی و تحلیل قرار داده باشد.این نژاد از گوسفندان در وسعتی قریب به ۲۰۰۰۰ کیلومتر مربع در بین استان زنجان و قسمتی از استانهای آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی و کردستان پراکنده هستند. بیشترین جمعیت و منطقه اصلی پراکنش گوسفند نژاد افشار ی در استان زنجان قرار گرفته است که شامل ۶۵% از جمعیت گوسفندان استان و بالغ بر یک میلیون رأس در منطقه پراکنش است. در داخل استان زنجان نیز شهرستان «ماهنشان» دارای بیشترین تعداد از این جمعیت است.
خصوصیات فنوتیپی گوسفند افشار
در ادامه می توانید با مهم ترین و اصلی ترین خصوصیات گوسفند افشار اشنا شوید.
– رنگ غالب در گوسفندانِ بالغ قهوهای متمایل به قرمز یکدست، بدون لکه با دامنه تغییرات از قهوهای روشن تا قهوهای تیره متمایل به سیاه است و رنگ بدن برهها در بدو تولد قهوهای متمایل به سیاه بوده و به تدریج با افزایش سن رنگ بدن روشنتر میگردد.
– شکل عمومی گوشها بهصورت افتاده و بزرگ بوده، لیکن گوسفند افشار نیم گوش و بدون گوش نیز در بین این جمعیت دیده میشود.
– چشمها از نگاه جانبی برجسته به نظر میرسند و رنگ غالب چشمها به رنگ قهوهای متمایل به قرمز براق است.
– قوچ و میش هر دو فاقد شاخ هستند.
– در روی بینی قوچهـا اکثرا انحنـا وجود دارد و در میشها صـاف یا دارای انحنـای کمـی است.
– گردن در قوچها قوی و ضخیم بوده و در میشها دراز و نازک است.
– دنبه در گوسفند افشار دو لپی بوده و به صورت سفرهای و پهن است.
این گوسفندان جزو گوسفندان سنگین دنبه کشور محسوب میگردد. دنبه در این حیوان معمولا دارای شیب خاصی است که از ناحیه کمر حیوان شروع میشود و حالت افتادگی را به دنبه میدهد. دنبه در این نژاد بعضا تا پائینتر از مفصل خرگوشی نیز میرسد ولی غالبا بالای مفصل خرگوشی قرار دارد .
دنبالچه پوشیده از پشم و بدون ذخیره چربی بوده و برجستگی دنبالچه از نمای جانبی چندان قابل مشاهده نیست. دنبالچه ممکن است گاهی درازتر از دنبه باشد.
این نژاد از گوسفندان جزو گوسفندان بلند قد محسوب میگردد و دست و پای آن از ظرافت خاصی برخوردار است که حیوان را قادر به راهپیمایی در کوهستان و مناطق سنگلاخی مینماید.
قوچ و میش هر دو فاقد منگوله هستند. ولی واریته قزل افشار دارای منگوله است.
سطح پشت، گردن، دنبه و دنبالچه در گوسفند افشار غالبا پوشیده از پشم بوده، لیکن زیر گردن، زیر شکم، دست و پا و صورت فاقد پشم است و از موهای زبری که رنگ آنها تیرهتر از رنگ پشم حیوان است، پوشیده شده است. از نظر کمیت و کیفیت پشم در مقایسه با سایر گوسفندان بومی استان، متفاوت و از نظر ظرافت الیاف با گوسفندان مغانی، قزل و بختیاری مشابه بوده و دارای پشم ضخیمی است که در صنعت قالیبافی استان از آن استفاده میگردد.
انواع واریتههای گوسفند نژاد افشار
واریته قزل افشار:
لفظ قزل به معنی قرمز سیر متمایل به قهوهای است.گوسفند قزل واریتهای از نژاد افشاری است که محل اصلی پراکنش آن استانهای آذربایجان غربی و شرقی است ولی در میان گلههای موجود در استان زنجان نیز یافت میشود. این گوسفند دارای سری نسبتا بزرگتر از نژاد اصلی گوسفند افشار بوده و همچنین دارای پشمهای ضخیمتر و کمپشتتر است. رنگ موی صورت و دست و پا قهوهای تیره تا متمایل به سیاه بوده و دارای دنبالچه است که در ابتدا قلبیشکل بوده و پر از چربی است. پشمهای روی دنبه و زیر شکم و زیر گردن معمولا ریخته و قابل استفاده نیستند. این واریته قدری سنگینتر از نژاد اصلی است. نوعی از این واریته که رنگ آن تیره بوده و به سیاهی گرایش دارد، بهنام «قره قزل» معروف است. در این نوع از گوسفندان گاهی پشم عمده قسمتهای بدن ریخته و فقط مقدار کمی در منطقه پشتی حیوان باقی میماند. دنبه معمولا پائینتر از مفصل خرگوشی قرار دارد.
واریته قاشقا افشار:
واریتهای از نژاد افشاری بوده که تقریبا تمامی خصوصیات این نژاد را داراست. لیکن روی پیشانی آن لکه سفیدی موجود است. این گوسفند را بهوفور میتوان در بین گلههای گوسفند افشار پیدا نمود.
واریته قمر افشار:
این واریته تقریبا تمامی خصوصیات این نژاد را داراست. تنها تفاوت این واریته با نژاد اصلی گوسفند افشار در رنگ پشم آن است که رنگی تقریبا متمایل به خاکستری دارد.
واریته آق افشار:
در این واریته کل رنگ بدن سفید یک دست بدون لکه است. البته فراوانـی این واریته کم است و برخی اعتقاد دارند که این رنگ حاصل انتقال ژن مغلوب آلبینیسم است، که البته نیاز به تحقیق دارد.
ویژگی گوسفند افشار
گستردگی وسیع و طبیعی گوسفند افشار در سطح چهار استان زنجان، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و کردستان معلول خصوصیات و ویژگیهای خاص این نژاد است که اهم آنها بهطور خلاصه عبارتند از:
سرعت رشد بالای نژاد افشاری بهطوریکه جزو اولین گروه گوسفندان گوشتی و همردیف گوسفندان لری بختیاری، ماکوئی و مغانی قرار گرفته است.
تولید شیر خوب و پرچرب این گوسفند که بیشتر به مصرف تهیه انواع لبنیات و فرآوردههای آن میرسد، باعث شده است که جزو گوسفندان دو منظوره گوشتی – شیری نیز تقسیمبندی شود.
سازگاری و عادتپذیری آن با شرایط آب و هوایی مناطق سردسیر.
قدرت راهپیمایی و کوهپیمایی خوب گوسفند افشار بهطوریکه قادر است فاصله ۱۰۰ کیلومتری بین ییلاق و قشلاق را به راحتی طی نماید.
بالا بودن نسبی دو قلوزایی این نژاد نسبت به سایر نژادهای گوسفند استان زنجان و کشور.
مقاومت گوسفند نژاد افشاری در مقابل امراض انگلی داخلی و خارجی.
بالا بودن ضریب تبدیل و داشتن بازده اقتصادی مطلوب.
گوسفند قزل یکی دیگر از انواع گوسفندانی می باشد که توسط ما پرورش داده می شود. همان طور که میدانید از بین نژاد مختلف گوسفند در ایران نژاد قزب یکی از محبوب ترین نژاد ها می باشد. در ادامه سعی بر آن داریم تا با ارائه و معرفی مشخثات این نوع نژاد محبوب شما را با این نوع گوسفند بیشتر آشنا نماییم.
مشخصات گوسفند قزل
در بررسی مشخصات گوسفند قزل چند مورد بسیار مهم وجود دارد. تمامی این موارد به ظاهر این نژاد بر می گردد و ما در یک جدول به معرفی این موارد خواهیم پرداخت.
ردیف |
مشخصات |
نوع |
مشخصات |
1 |
رنگ |
قهو ه ای روشن تا تیره |
هر چه سیرتر باشد به توده اصیل نزدیکتر و مطلوب تر است رنگ دنبه و سینه مانند چهار قلم تیره تر از سایر نقاط بدن می باشد |
2 |
ریخت (شکل) |
اندازه بدن بزرگ |
گوسفند قزل نژاد گوشتی، شیری دنبه گرد و دارای دنبالچه مناسب به شکل گلابی و از نیمرخ بصورت S قوچ و میش بدون شاخ |
3 |
وزن |
جزء نژادهای سنگین وزن |
دارای وزن متوسط 53.58 کیلو گرم * افزایش روزانه 250 الی 300 گرم |
مشخصات ایستگاه پرورش واصلاح نژاد گوسفند قزل :
1 |
سال احداث |
1364 |
2 |
محل احداث |
شهرستان میاندوآب ملا شهاب الدین در5کیلو متری شهرستان میاندوآب |
3 |
مساحت کلی ایستگاه |
27 هکتار |
4 |
زیربنای مسقف |
5446 متر مربع |
5 |
زیربنای غیرمسقف |
5223 متر مربع |
سفارش گوسفند قزل
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا خرید انواع گوسفند ایرانی می توانید با ما تماس بگیرید. در قسمت تماس با ما اطلاعات لازم برای تماس وجود دارد. همچنین ارائه مشاوره در زمینه انواع نژاد های گوسفندان ایرانی کاملا رایگان انجام می شود. مدیریت مجموعه آقای عباس شالی می باشند که شماره تماس ایشان در ابتدای سایت و همچنین در قسمت تماس با ما درج شده است. با ما تماس بگیرید.